ثبت لوگو - ثبت فوری شرکت

یکی از موضوعات مهم درمورد تابعیت شرکت های تجاری، این است که آیا امکان تغییر تابعیت وجود دارد؟ دراین خصوص دیدگاه قانونگذار و حقوقدانان مورد بررسی قرار می گیرد.

بطور کلی هنگامی که از محصولات دانش بنیان صحبت می شود، منظور محصولاتی هستند که در حوزه فن آوری سطح بالا و یا حداقل متوسط قرار بگیرند. در طراحی چنین محصولاتی از فن آوری های نوین ، تحقیقات و پیشینه علمی و آزمایشکاهی استفاده گردیده است، معمولا چنین محصولاتی به دلیل پیچیدگی ساختار به راحتی قابل کپی برداری نمی باشد، لکن مهم است که توسط صاحب ایده به ثبت قانونی برسد.

محصولات دانش بنیان دارای چندین دسته بندی اصلی می باشند و هریک از این دسته بندی ها دارای زیر شاخه هایی نیز هستند، شاخه های اصلی محصولات دانش بنیان عبارتند از:
1- فناوری زیستی
2- مواد پیشرفته و محصولات مبتنی بر فناوری های شیمیایی
3- سخت افزار های برق و الکترونیک، لیزر و فوتونیک
4 – فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم افزارهای رایانه ای
5- ماشین آلات و تجهیزات پیشرفته
6- داروهای پیشرفته
7- وسایل مومات و تجهیزات پزشکی
8- محصولات پیشرفته سایر حوزه ها

مسلما یکی از مهمترین خصوصیات محصولات دانش بنیان، علاوه بر وجه علمی آن، نوآورانه بودن آن می باشد. هنگامی که با حضور یک محصول جدید در بازار روبرو هستیم، ثبت برند یا علامت تجاری نیز از اقدامات لازم می باشد تا محصول مورد نظر با هویت مناسب به بازار وارد گردد و در مقابل جعل و تقلب نیز از حمایت های قانونی بهرمند گردد.

جهت این منظور می توان برند یا علامت تجاری برای محصول مورد نظر را در سطح داخلی یا بین المللی به ثبت رسانید. (البته جهت ثبت بین المللی علامت نیز در ابتدا ثبت علامت در کشور مبداء اامی است.)
حمایت از ثبت برند محصولات دانش بنیان تنها در مواردی انجام می‌شود که برند دارای خصوصیات ذیل نباشد:

- از اسامی عام مثل کلمه میز» برای محصول میز استفده نگردد.
- از عبارات توصیفی مانند نفیس» برای پارچه استفاده نگردد.
- استفاده از عبارات گمراه کننده مانند چرم طبیعی» برای محصولات چرم نما مجاز نمی باشد.
- برند نمی بایست بر خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه اجتماعی باشد.
- از پرچم کشورها و نماد سازمان‌های بین‌المللی در برند نمی توان استفاده نمود
- برند مورد نظر می بایست نوآورانه و خلاقانه باشد و در تعارض با علامت‌های تجاری ثبت شده نباشد.
- همچنین از تشابه و تعارض با علامت‌های تجاری معروف ثبت نشده نیز می بایست پرهیز نمود.

در صورتی که مایل به ثبت برند محصول دانش بنیان خود هستید باید بدانید، کریدور صادرات و معاونت علمی فن آوری از ثبت علامت تجاری محصول دانش بنیان و ثبت برند بین المللی دانش بنیان حمایت می‌نماید.
در این راستا این مرکز در قالب حمایت از شرکت های دانش بنیان بخشی از هزینه های ثبت علامت تجاری در کشورهای خارجی (میزان 70 درصد برای شرکت‌های دانش بنیان تا سقف 100 میلیون ریال برای هر کشور) را پرداخت می نماید. این هزینه برای حداکثر سه کشور پرداخت خواهد گردید و همچنین لازم است اهمیت ثبت برند محصولات دانش بنیان در کشور فوق به این مرکز ثابت گردد.

شرکت با مسئولیت محدود همانطور که از نام آن پیدا است ، شرکتی است که در آن مسئولیت شرکاء محدود به مبلغ معین می شود. در ماده 356 قانون جدید ، این شرکت به شرح ذیل تعریف شده است :
" شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند شخص تشکیل می شود و سرمایه آن به سهام یا هر نوع ورقه بهادار دیگر قابل تقسیم نیست و هر یک از شرکاء آن، به جز آنچه که به عنوان سرمایه در شرکت گذاشته است ، هیچ مسئولیتی در قبال دیون و تعهدات شرکت ندارد" .

به عبارت دیگر شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که به وسیله یک یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. در این تعریف به مسئولیت شرکاء توجه ویژه ای شده است که ذیلاَ به توضیح و بررسی بیشتر در این رابطه می پردازیم.
حدود مسئولیت شرکاء

موضوع اساسی و وجه افتراق شرکت های تجاری با هم در مسئولیت شرکاء در مقابل اشخاص ثالث است که همین مطلب ، از جمله مهم ترین عوامل برای انتخاب نوع شرکت برای تشکیل و ثبت می باشد. لازم به یادآوری است ، در شرکت تضامنی مسئولیت شرکاء در مقابل اشخاص ثالث اصولاَ مطلق و در موارد خاص با قید در اساسنامه و ذکر در نام شرکت دارای سقف می شد. در شرکت نسبی به نسبت سرمایه ای که در شرکت گذارده اند مسئولیت پرداخت دیون شرکت را دارند. در واقع در این نوع شرکت دارایی خود شخص حقوقی وثیقه پرداخت دیون آن است و در صورت ورشکستگی طلبکاران نمی توانند برای وصول طلب خود که از دارایی شرکت لاوصول مانده است به شرکاء مراجعه نمایند.
وجه تمایز شرکت با مسئولیت محدود از سایر شرکت های تجاری در همین موضوع است. در قسمت آخر ماده 336 ق. ا. ح. ش. ت تصریح شده است که هر یک از شرکاء به جزء آنچه به عنوان سرمایه در شرکت گذاشته است هیچ مسئولیتی در قبال دیون و تعهدات شرکت ندارد. منتهی در مورد سهم الشرکه غیرنقدی که احتمال تبانی و تعیین بیش و کم قیمت گذاری وجود دارد علاوه بر تعیین و تقویم به نظر کارشناس رسمی دادگستری مسئولیت تضامنی و نسبی در مقابل اشخاص ثالث ملاک عمل قرار گرفته است. لذا با تصریح بیشتر ماده 360 همان قانون مقرر نموده است که هر یک از شرکاء در مورد کل قیمتی که به هنگام ثبت شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین می شود در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت دارد. به این علت شرکت با مسئولیت محدود در عمل موفق ترین نوع شرکت تجاری محسوب است.
قانون گذار قانون تجارت در مورد تعیین حدود مسئولیت شرکاء در هر شرکت اصطلاح خاصی به کار گرفته است . در شرکت با مسئولیت محدود سخن از ( میزان ) مسئولیت و در شرکت نسبی سخن از ( نسبت ) سرمایه و در شرکت سهامی سخن از ( مبلغ اسمی سهم ) است که در هر مورد با میزان مسئولیت هماهنگی دارد. مقصود از مسئولیت به میزان سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود همان سرمایه اولیه ای که به صورت سهم الشرکه وارد شرکت شده است.
لذا ، با توجه به آنچه گفته شد، شرکت با مسئولیت محدود این امتیاز عمده را برای شرکاء دارد که مسئولیت آن ها را در عملیات شرکت ، محدود به آورده آن ها در شرکت می کند. البته تشکیل و ثبت این شکل شرکت ، فقط دارای امتیاز نیست ، بلکه به ویژه برای اشخاص ثالثی که با آن معاملاتی انجام می دهند خطرهایی دربردارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت ؛ از جمله اینکه هر گاه شرکت ورشکسته شود، طلبکاران نمی توانند به خود شرکاء مراجعه کنند. این امر ممکن است مورد سوء استفاده کسانی قرار گیرد که قصد ی دارند ؛ به این معنا که این افراد می توانند با تشکیل یک شرکت با مسئولیت محدود ، خود را از ورشکستگی و عواقب آن برهانند و از پرداخت طلب های طلبکاران از دارایی شخصی خود معاف شوند.
در عمل ، بانک ها و سایر کسانی که اعتباری در اختیار شرکت قرار می دهند ، از مدیر شرکت می خواهند پرداخت دین شرکت را شخصاَ تضمین کند و به عبارت دیگر، شخصاَ ضامن پرداخت دیون شرکت شود.

تهیه اسناد و مدارک لازم برای ثبت شرکت از وظایف موسسین است. به این منظور پس از تعهد حداقل 20% سرمایه شرکت طبق ماده 252 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری اظهارنامه همراه با مدارک مندرج در این ماده را تهیه و به سازمان بورس و اوراق بهادار تسلیم نمایند. در گذشته شرکت سهامی عام ااماَ وارد بورس نمی شد و بنابراین اظهارنامه و مدارک را به اداره مربوطه تسلیم می نمودند.
الف- اظهارنامه

اظهارنامه به منظور ایجاد رابطه شرکت با دولت و به نمایندگی از دولت با مرجع ثبت شرکت ها تکمیل می گردد. در اظهارنامه به سوال هایی پاسخ داده می شود که معمولاَ مربوط به نظم عمومی و اقتصادی کشور است. در ماده 253 قانون جدید مقرر شده است که اظهارنامه باید با قید تاریخ به امضای موسسان برسد و موارد مربوط به تشکیل شرکت و اطلاعات مبسوط مربوط به سرمایه شرکت در آن قید شده باشد و به سوال های زیر پاسخ دهد :
1- گواهینامه تایید نام شرکت در شرف تاسیس
2- مدارک مصدق هویت موسسان
3- گواهینامه بانکی حاکی از سپردن حداقل پنجاه درصد مبلغ تعهد شده در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس به عنوان بخش نقدی سرمایه و تودیع مدارک مالکیت بخش غیرنقدی سرمایه به نام شرکت مذکور. افزون بر این گواهینامه باید متضمن نام بانک و شماره حسابی که سرمایه نقدی در آن تادیه شده است و تعداد اسناد مالکیت تودیع شده با مندرجات اصلی آن ها نیز باشد.
4- طرح اساسنامه شرکت که با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و شرایط مقرر در کلیات شرکت برای تاسیس شرکت را داشته باشد.
5- طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام
6- گزارش تحلیلی مشتمل بر طرح توجیه اقتصادی موضوع فعالیت شرکت
7- تصویر مستندات مربوط به هر حق انحصاری تسلیم شده به عنوان آورده
8- برآورد هزینه ها و مخارج نقدی و غیرنقدی مستقیم یا غیرمستقیم مرتبط با تاسیس شرکت
9- برآورد خالص وجوه دریافتی
10- نسخه ای از هر نوع موافقت نامه یا قرارداد منعقد شده مرتبط با تاسیس شرکت
11- نسخه ای از قرارداد تعهد پذیره نویسی مشتمل بر تعهد حداقل بیست و پنج درصد 25% سرمایه شرکت ، در صورت عدم تکمیل کل سرمایه در جریان پذیره نویسی
12- تصویر مصدق موافقت نامه مرجع خاص مشروط به جلب موافقت آن مرجع پاسخ به سوالاتی که در متن اظهارنامه درج شده امری است و هیچ گونه تفسیری نمی طلبد. جز اینکه سوالات همان مواردی است که توسط قانون گذار برای ثبت شرکت مقرر شده است. به عبارت دیگر موارد اجباری و اختیاری وجود ندارد.
در اظهارنامه ثبت شرکت سهامی مخصوصاَ تعداد سهام ، مبلغ اسمی ، تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم ، نحوه مطالبه مبلغ پرداخت نشده هر سهم و مهلت تادیه آن که در هر صورت نباید بیشتر از پنج سال باشد باید درج شده باشد.
ب- طرح اساسنامه

رسالت اساسنامه با اظهارنامه متفاوت است. اساسنامه مکمل قانون و نوعی قانون خاص برای اداره امور شرکت در آینده است. بسیاری از روابط شرکت با مدیران و مدیران با صاحبان سهام و صاحبان سهام با شرکت و مدیران ، توسط اساسنامه تنظیم می گردد. اساسنامه شرکت برخلاف اظهارنامه می تواند مفصل و با بینش باز به نحوی تنظیم شود که در آینده مدیران به راحتی بتوانند اعمال مدیریت نمایند. در هر حال در طرح اساسنامه حداقل مواردی که باید درج گردد در ماده 28 قانون جدید پیش بینی شده است.
طبق ماده 28 قانون علاوه بر موارد مربوط به محتویات اظهارنامه ، ذکر تعداد سهام شرکت ، مبلغ اسمی هر سهم ، تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مهلت تادیه آن که در هر حال نباید از پنج سال بیشتر باشد در طرح اساسنامه شرکت سهامی عام اامی است.
طرح اساسنامه شرکت شامل چه مواردی می شود ؟
طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب زیر باشد :
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت
3- مدت شرکت
4- اقامتگاه شرکت . یعنی مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5- میزان سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک
6- در صورت تقاضای اختصاص مزایا و یا سهم ممتاز به وسیله موسسان ، شرح مزایای مترتب بر سهم الشرکه و یا تعیین تعداد و امتیازهای سهم ممتاز و نحوه تغییر آن ها و ایجاد امتیازهای جدید
7- نحوه واگذاری سهم الشرکه و یا سهام
8- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت
9- مواقع تشکیل مجمع عمومی عادی سالانه
10- ترتیب دعوت هر یک از مجامع عمومی
11- تعیین نحوه دسترسی شرکاء و یا سهامداران به صورت های مالی شرکت و گزارش مدیر یا مدیران و بازرس یا بازرسان پیش از تشکیل مجمع عمومی عادی سالانه
12- حد نصاب تشکیل هر یک از مجامع عمومی در صورت اقتضاء و اکثریت لازم برای اعتبار تصمیم های آن ها
13- ترتیب اداره و نحوه شور و اخذ رای در هر یک از مجامع عمومی و تنظبم صورتجلسه آن ها
14- تعداد مدیران شرکت و نحوه انتخاب و مدت مدیریت و پیش بینی امکان یا عدم امکان انتخاب مجدد آنان
15- مواقع و ترتیب دعوت مدیران
16- حد نصاب تشکیل جلسه مدیران و اکثریت لازم برای اعتبار تصمیمات در جلسه مذکور، در صورت اقتضاء
17- نحوه اداره جلسه مدیران و تنظیم صورتجلسه آن
- نحوه تعیین جانشین برای مدیر یا مدیران در صورت فوت ، انحلال ، استعفاء ، عزل یا منع از تصدی سمت
19- نحوه انتخاب و مدت ماموریت مدیرعامل شرکت و تعداد قائم مقام های وی
20- تعداد بازرسان شرکت و نحوه انتخاب آن ها
21- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم صورت های مالی و تسلیم آن به بازرس یا بازرسان شرکت و مجمع عمومی عادی سالانه
22- محوه تغییر اساسنامه
23- نحوه انحلال اختیاری شرکت
24- قید موارد مذکور در ماده 26 این قانون درباره شرکت های موضوع ماده مذکور
تبصره – متغیر یا ثابت بودن سرمایه و قابلیت و نحوه نقل و انتقال سهم الشرکه و یا سهام شرکت های موضوع ماده 21 این قانون از طریق صدور و ابطال و یا خرید و فروش باید در اساسنامه این شرکت ها قید شود.
چنانکه ملاحظه می شود طرح اساسنامه خیلی مفصل تر از اظهارنامه است. زیرا همانطوری که نوشته شد به نیازهای دیگری پاسخ می گوید. به علاوه هر کدام از این موارد بیست و چهارگانه می تواند به طور مفصل در اساسنامه باز و توضیح داده شود و موارد اختیاری دیگری به آن اضافه شود.
سوال : چه کسانی بایست نسبت به تهیه طرح اساسنامه اقدام نمایند ؟
بهتر است طرح اولیه اساسنامه توسط اعضاء یا ینیان گذاران اولیه مجموعه یا شرکت تهیه و تنظیم گردد و در انتها برای نهایی کردن چهارچوب و متون آن از لحاظ بررسی مفهوم و برداشت حقوقی آن جهت جلوگیری از تضاد و تناقض در عبارات و جملات آن از یک کارشناس حقوقی و یا مشاوره این حیطه ، کسب نظر کرد.
ج- طرح اعلامیه پذیره نویسی

1- تهیه طرح
طرح اعلامیه پذیره نویسی به منظور مراجعه به عموم برای تامین بخشی از سرمایه شرکت تنظیم می شود. در این طرح باید اطلاعات لازم در مورد شرکت و هدف از تاسیس آن و چگونگی پذیره نویسی و محل و مبلغ لازم برای این منظور و هر آنچه که سرمایه گذار را تشویق به سرمایه گذاری می نماید گنجانیده شود. طرح اعلامیه پذیره نویسی نیز می تواند مفصل و مشوق باشد و به این منظور برای تنظیم آن می شود از اهل فن و مشاورین حقوقی و مالی استفاده نمود. ولی در طرح اعلامیه پذیره نویسی به حداقل سوال هایی که در ماده 255 قانون جدید تعیین شده است باید پاسخ داد. در هر صورت تنظیم اعلامیه پذیره نویسی امر مهمی است و باید با دقت زیادی تنظیم شود تا اعلامیه پذیره نویسی با موفقیت قرین گردد در غیر این صورت با اقبال عمومی مواجه نخواهد شد و نتیجتاَ سرمایه لازم برای تشکیل شرکت تحصیل نخواهد شد.
در ماده 255 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری مقرر شده است که طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 252 باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود.
3- اقامتگاه شرکت که همان مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
4- مدت شرکت
5- هویت ، اقامتگاه و شغل موسسان و در صورتی که تمام یا بعضی از آنان در امور مربوط به موضوع شرکت و یا امور مشابه با آن با ذکر رمختصری از سوابق ، اطلاعات و یا تجاربی که داشته باشند.
6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک
7- تعیین مشخصات و اوصاف و ارزش آورده غیرنقد طبق نظریه کارشناس رسمی دادگستری
8- ذکر مقداری از سرمایه که موسسان تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند.
9- تعداد سهام بانام و بی نام شرکت
10- در صورتی که موسسان برای خود امتیازاتی در نظر گرفته باشند، ذکر دقیق این گونه امتیازات
11- ذکر هزینه هایی که موسسان تا آن موقع برای تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعات انجام شده ، پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت
12- در صورتی که انجام موضوع شرکت به طور قانونی مستم موافقت مراجع خاصی باشد ، ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مراجع
13- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید به وسیله پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی به صورت نقدی پرداخت گردد و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مهلت تادیه آن .
14- تعیین مهلتی که طی آن اشخاص می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به محلی که پذیره نویسی در آن انجام می شود مراجعه کنند.
15- ذکر شماره و نوع حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام پذیره نویسی شده به آن حساب پرداخت می شود.
16- ذکر نام ، اقامتگاه و میزان تعهدات متعهد پذیره نویسی که شخصی حقوقی است غیر از موسسان و پذیره نویسان که پذیره نویسی سرمایه پذیره نویسی نشده را ظرف مهلت مقرر تعهد می کند.
17- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسان به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه اشخاص به مرجع ثبت شرکت ها و سازمان بورس و اوراق بهادار تسلیم گردیده و در پایگاه الکترونیک آن ها قرار داده شده است.
- تصریح به اینکه سهام چگونه به پذیره نویسان تخصیص می یابد.
19- تصریح به مفاد مقررات قانونی در صورتی که سرمایه شرکت در جریان پذیره نویسی تکمیل نشود.
20- ذکر نام رومه کثیرالانتشار اصلی و علی البدل که هرگونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسس به طور انحصاری در آن منتشر می شود.
در طرح اعلامیه پذیره نویسی باید به عموم اطمینان داد که سرمایه گذاری در شرکت درست و منطبق بر قانون و موازین حقوقی و اقتصادی است و موضوع شرکت با موفقیت قابل انجام و از نظر اقتصادی سودآور خواهد بود.
پس از تکمیل سه سند اساسی مندرج در ماده 253 و 254 و 255 قانون ا. ح. ش. ت 1392 برای ثبت کردن شرکت سهامی همراه با گواهی بانکی مبنی بر افتتاح حساب به نام شرکت در شرف تاسیس و اسناد مربوط به آورده غیرنقدی به شرح مندرج در قانون باید به سازمان بورس و اوراق بهادار مراجعه نمود. سازمان بورس و اوراق بهادار باید حداکثر ظرف ده روز پس از دریافت مدارک مذکور در مورد توجیه اقتصادی موضوع فعالیت شرکت اظهارنظر کند. در صورت نقص مدارک و یا فقدان توجیه اقتصادی، این سازمان ظرف مهلت مذکور مراتب را به طور کتبی و مستدل به متقاضی تاسیس اعلام و در غیراین صورت، موافقت نامه خود را به همراه مدارک تسلیم شده به مرجع مربوطه ارسال می کند.
مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون و عدم مشاهده مورد خلاف قانون اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر می نماید و سازمان بورس و اوراق بهادار اعلام و در غیر این صورت ظرف همان مدت موارد نقص را به طور کتبی و مستدل به سازمان مذکور ارسال می کند.
بنابراین مرجع ثبت شرکت ها مدارک ارائه شده را با متن قانون تطبیق می دهد و به این لحاظ موسسین ناگزیر از تنظیم مدارک به نحوی هستند که مورد قبول این مرجع قرار گیرد. به این منظور فرم اساسنامه و اظهارنامه و اعلامیه پذیره نویسی از طرف اداره تهیه و تنظیم و در اختیار متقاضی ثبت شرکت قرار می گیرد. اقدام به چنین کاری اگر در مورد اظهارنامه درست بود، در مورد اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی به هیچ وجه درست نمی باشد. این دو مدرک موردی و خاص است و از هر گروه به گروه دیگر و از هر سلیقه به سلیقه دیگر متفاوت می باشد. مخصوصاَ اساسنامه باید با بینش و دانش وسیع تئوری و عملی تنظیم شود. اساسنامه خوب موجب تسهیل امور شرکت و اساسنامه کمتر خوب موجب بروز مشکلات عدیده است.
2- انتشار اعلامیه پذیره نویسی
سازمان بورس و اوراق بهادار پس از دریافت اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی باید آن را ظرف پانزده روز به هزینه موسسان در یکی از رومه های کثیرالانتشار سراسری منتشر کند و در پایگاه الکترونیک خود قرار دهد. اعلامیه مذکور باید در محلی که پذیره نویسی در آن صورت می گیرد در معرض دید اشخاص قرار داده شود.
پس از انقضاء مهلت پذیره نویسی دو حالت متصور است . پذیره نویسی ممکن است در مدت تعیین شده با اقبال عمومی مواجه نشده باشد در این صورت مدت پذیره نویسی قابل تمدید است. در صورتی که مدت تمدید شده باشد بعد از انقضای مدت تمدید شده اگر پذیره نویسی موفق باشد موسسین باید حداکثر ظرف یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت به درستی تعهد گردیده است و اقلاَ پنجاه درصد آن پرداخت شده است تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مجمع عمومی موسس را دعوت نمایند. برای رسمیت جلسه مجمع عمومی موسس دعوت از نماینده سازمان بورس و اوراق بهادار اامی است.
همان طور که می دانیم ، موسسین خود پنج درصد 5% مبلغ تعهد شده را که بیست و پنج درصد است را نقداَ پرداخت می نمایند. بنابراین منطقی نیست که از عموم تقاضای کل مبلغ پذیره نویسی را نمایند. گذشته از این در شرکت سهامی ت اقتصادی بر این استوار است که با سرمایه های کوچک و تدریجی سرمایه کلانی تهیه و به کار گرفته شود و در ابتدای انجام هر پروژه و فعالیت اقتصادی نیازی به کل سرمایه ای که تا پایان پروژه به کار گرفته خواهد شد نیست ، لذا قانون گذار ترتیبی داده است و موسسین باید به نحوی عمل نمایند که سرمایه تدریجاَ وصول و هزینه شود و معطل نماند. در این راستا منطقی است که در ابتدا مبلغی در حد 20% سهم وصول و برای باقی مانده آن به تعهد پرداخت اکتفا شود و پس از پیشرفت نسبی پروژه تقاضای پرداخت قسمتی دیگر از سرمایه شود.
طبق ماده 265 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری 1392 هر گاه پس از پایان مهلت پذیره نویسی یا مهلت تمدید شده سرمایه مذکور در اعلامیه پذیره نویسی تامین نشود ، کسری سرمایه باید ظرف ده روز به وسیله متعهد پذیره نویسی تامین گردد.
چنانچه تمام سرمایه شرکت از طریق مذکور تامین نگردد، شرکت تشکیل نمی شود و موسسان باید ظرف ده روز مراتب را به مرجع مربوطه اطلاع دهند. در صورت عدم تشکیل شرکت ، متعهد پذیره نویسی که معمولاَ بانک یا موسسه اعتباری است مسئول جبران خسارات وارد شده است.
پس از گذرانیدن این دوره بار دیگر ممکن است به دلیل دیگر شرکت تشکیل نشود . طبق ماده 271 قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجاری مصوب 1392 هر گاه شرکت تا شش ماه از تاریخی که مرجع ثبت شرکت ها اظهارنامه ثبتی را دریافت می کند به ثبت نرسد، مرجع مربوطه به درخواست هر یک از موسسان و پذیره نویسان گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت کردن شرکت صادر و به همراه تصویر مصدق اظهارنامه به بانکی که تادیه وجوه و تسلیم مدارک آورده های غیرنقدی در آن به عمل آمده است ، ارسال می کند. بانک مذکور باید با مراجعه هر یک از موسسان و پذیره نویسان تعهدنامه ، وجوه پرداختی و یا مدارک مالکیت تودیع شده آنان را مسترد کند. پس از صدور گواهینامه مذکور اقدامات ثبتی انجام شده بی اثر می شود.